Het laatste bericht

Na bijna 2,5 maanden komt aan ons avontuur bijna een einde. Dit bericht komt vanuit Turkije, Istanbul. De laatste dagen in Jemen hadden we helaas geen internet. Op het waterbedrijf werkte het al weken niet, omdat men was vergeten de rekening te betalen. Helaas voor ons werd een aantal dagen voor vertrek ook het internet in het huis uitgeschakeld. Ook deze internetconnectie was nog niet betaald. Dit komt doordat in Jemen ‘automatische incasso’s’ niet bestaan. Je moet voor elk bedrijf naar een loket om daar zelf het geld te betalen. Vergeet je te betalen: direct afgesloten. Het kost dan veel tijd om het weer werkend te krijgen.

Afgelopen maandag was onze laatste dag in Ta’iz. Overdag nog gewerkt en alvast begonnen met het inpakken van de koffers. ’s Avonds hadden we een etentje gepland met medewerkers van het waterbedrijf en onze geweldige Hussein. Bij een leuk restaurantje hebben we ze getrakteerd op een etentje. Na een gezellige avond was het helaas tijd voor het afscheid. Na twee maanden intensief contact is er met enkelen toch een sterke band ontstaan. Vooral voor onze goede collega/vriend Nasr was het afscheid moeilijk. De tranen stonden in zijn ogen.

Sana’a

De dag erna kwam de taxi ons rond 13.00 uur ophalen om ons naar de hoofdstad Sana’a te brengen. Het was een lange, soms spannende, trip van 4,5 uren. De trip van Ta’iz naar Sana’a is zeer gevaarlijk. De reis gaat over een aantal bergketens met diepe kliffen. Natuurlijk zijn er geen of zeer slechte vangrails. Aangezien veel Jemenieten keihard over deze wegen scheuren, gaat het dan ook wel eens mis. Ook deze keer hadden we twee keer een bijna dood ervaring. Eén auto haalde ons in, terwijl een vrachtauto met volle snelheid een aantal meters verder tegemoet kwam razen. Drie auto’s naast elkaar kon net. De andere keer haalde onze chauffeur zelf in op een punt dat je het tegemoet komende verkeer niet ziet aangekomen. Je raad het al, er kwamen tegenliggers aan. Vol in de remmen , piepende banden en klaar is Lutfi.

Eenmaal in de hoofdstad aangekomen gingen we direct naar ons hotel. Het is een leuk klein hotelletje in het oude centrum van de stad. Snel onze bagage droppen in onze ‘karakteristieke’ kamer en snel de stad verkennen. Het oude centrum is echt prachtig. Het is één van de oudste steden in de wereld.

De volgende dag hadden we de tijd om rond te shoufen (kijken) in de stad. We trokken onze (stoute) schoenen aan en liepen het oude deel van de stad in. Met ons goede richtingsgevoel verkenden we de stad. Na een tijdje kwamen we terecht in het oude ‘winkel-centrum’ van de stad. Kleine straatjes en steegjes waren gevuld met allerlei winkeltjes. Je gaat terug in de tijd, het lijkt alsof je door een Middeleeuwse Stad aan het rondlopen bent. Dit gedeelte van de stad staat dan ook niet voor niets op de wereld erfgoedlijst van de UN. s’Middags nog even wat gegeten bij een piepklein kebab tentje. In het hok stond een tafel met aan beide zijden een bankje. De kok/ober/gastheer zat in de deur opening de kebab te grillen. We zaten lekker te eten, toen een rijk uitziende Arabier erbij kwam zitten. Hij begon meteen met ons te praten en begon al vanaf ons bordje mee te eten. Hij wees naar een foto van Sadam Hussein en zei met handen en voeten dat hij ongeveer hetzelfde was, maar Sadam een akelige vent vond. Toen we aan de restauranthouder om nog een bordje kebab vroegen, begon de Arabier hevig te zwaaien. Nee, hij had al voor ons besteld. We verder vol gestauwd met Kebab door deze aardige man. Ook riep hij een jongen om wat Duits alcoholvrij bier te halen. Het leek erop dat hij zelf niet uit Jemen komt, maar veel mensen kenden hem wel. We mochten ons eten niet betalen, hij betaalde alles. Mooi goedkoop. (we blijven toch Nederlanders)

Aan het einde van de middag begon het te regenen. Het regenseizoen is eindelijk aangebroken. Ook in Ta’iz is het na zeven maanden eindelijk begonnen met regenen. De wadi, waar normaal het verkeer door heen raast, werd langzaam maar zeker een kolkende rivier. Deze wadi is een ‘verdiepte’ weg die de stad doorkruist. Tijdens de regenbuien wordt al het water door deze wadi afgevoerd. Het verkeer wordt dus lekker ontregeld tijdens een regenbui. Rond 23.00 uur werden we opgehaald door onze taxi om naar het vliegveld te gaan. Het vliegtuig vertrok rond 1.45 uur richting Istanbul.

Istanbul

Die morgen landden we rond kwart voor 7 op Ataturk Airport in Istanbul. In de aankomsthal waren we te vergeefs op zoek naar onze taxi, die door het hotel geregeld zou worden. Na een belletje met het hotel, werd ons maar aangeraden om een gewone taxi te nemen. Na een snelle rit kwamen we rond half 8 aan in het hotel. Even inchecken en ontbijten en toen direct de stad in. Helaas geen tijd voor onze nachtrust, want de kamer was pas rond 12.00 uur beschikbaar. We voelden ons nog niet enorm moe, dus konden vol goede moet de prachtige stad verkennen. Ons hotelletje zit in de buurt van de Blauwe Moskee, het Sofia Museum en een oud paleis. Het was nog lekker vroeg, dus de bussen vol kuddes toeristen waren nog niet gearriveerd. De gebouwen waren gigantisch groot en echt mooi om te bekijken. Helaas kwam enkele uren later dan toch de tsunami van toeristen. Na ruim twee maanden vrijwel geen toeristen, relaxte mensen en niets moderns, komt een bezoek aan Istanbul wel hard bij ons aan. De stad is enorm modern, vergeleken met Ta’iz. Het is dan ook absoluut geen voorbeeld van een Arabische stad. De luxe westerse dingen zijn wel lekker na maanden zonder. Van de lekkere zachte bedden, westerse winkels, schone straten, MC Donalds en snoep hebben we dan ook genoten. We werden wel gek van de massa’s toeristen. Bussen en bussen vol Chinezen, Nederlanders en ander grut werden uitgeladen, in een leuk toeristisch gebouw gepropt, fotootje maken, bus in en weer weg. Dit toeristische snacken is echt vreselijk. Zulke reisjes zul je ons dan ook nooit zien maken. Vandaag wilden we bijvoorbeeld met een boot over de Bosporus. We gaan dan niet, zoals de kudde toeristen, op een toeristische boot, lekker toeristisch naar toeristische trekpleisters varen; maar gaan met de lokale veerboot tussen de Turken naar de overkant. We liepen relaxt door het Aziatische gedeelte van de stad en namen een andere veerboot naar het moderne gedeelte. Wij zien dan ook meer dan de gemiddelde kudde. Lopend door de stad kom je dan ook van alles tegen, wat toeristen vanuit hun touringcar met ABS, AIRCO, WC en RADIO niet te zien krijgen. Met uitzondering van dit kuddegedrag, is Istanbul echt een prachtige stad. Een echte aanrader voor de toeristische Nederlander!

Bedankt

Tenslotte willen wij iedereen bedanken voor het lezen van onze verhalen en het plaatsen van de leuke reacties. We hebben met plezier de verhalen geschreven en de leuke reacties gelezen. Zaterdag zullen we dan eindelijk in Nederland arriveren. Rond half 5 zullen we landen op Schiphol. Vanaf dan kunnen we al onze Jemenitische avonturen vol enthousiasme mondeling overbrengen.

Een kleine selectie van onze foto's staan op ons web-album:
http://picasaweb.google.nl/erwin.reinders/DeTerugreis

Voor het complete album kijk op:
http://picasaweb.google.nl/erwin.reinders